მოწევნა

— (მოვიწევი) იგივე 1 და 2 პირისადმი, რაჲცა მიწევნა 3-დმი (მატ. 23, 35 და შემდგომი და 26, 46; ლუკ. 2, 38; საქმ. 2, 2).

— მოსავალთ დამწიფება (მარკ. 4:17, 29) созревать, поспевать.